Zaczęliśmy od zbierania wszystkich dostępnych materiałów dotyczących Strzeleckiego bezpośrednio lub pośrednio.
Chcemy zainspirować szeroko zakrojone poszukiwania historyczne dla uzupełnienia luk w życiorysie Strzeleckiego.
Negocjujemy sprawę realizacji filmu fabularnego o Strzeleckim.
Myślimy o zainicjowaniu dużego filmu dokumentalnego poświęconego tej postaci.
Przystąpiliśmy już do prac nad przygotowaniem materiałow dla nauczycieli szkół podstawowych i średnich pod hasłem: „Re-discovering Australia's Forgotten History”. Chcemy w tych materiałach szczególnie uwzględnić historię nazwy Góry Kościuszki. Ta nazwa jest dziedzictwem historycznym i jako taka powinna być chroniona. Naszym zadaniem będzie wprowadzenie tego tematu do wszystkich australijskich szkół.
Prezentujemy jeden z pomysłów filmowych, który czeka na realizatora …
The Count” ma być fabularnym serialem telewizyjnym dla najszerszej publiczności na przynajmniej czterech kontynentach (Europa, Australia i obie Ameryki), gdzie żyje wielka ilość polskich emigrantów i ich potomków.
Fabuła filmu oparta jest na faktach z biografii Pawła Edmunda Strzeleckiego.
Niedoceniony przez Historię Strzelecki był jednym z najwybitniejszych ludzi XIX wieku, prekursorem współczesnych idei, o którym powinni pamiętać zarówno entuzjaści ochrony środowiska, jak i zwolennicy prostu ludzkiej cywilizacji.
Polak, nazywany z powodu trudnego do wymienia nazwiska krótko: „The Count”. Strzelecki wpisał się do historii Australii m.in. przez nazwanie najwyższego szczytu kontynentu imieniem Kościuszki, polskiego i amerykańskiego bohatera narodowego, przez nadanie nowoodkrytym terenom nazwy Gippsland oraz przez odkrycie wielu złóż mineralnych, w tym złota w Nowej Południowej Walii.
Jednocześnie jednak ten film obejmować szeroką panoramę życia Europy, Australii i wiktoriańskiej Anglii w I połowie XIX wieku.
Akcja zaczyna się ok. roku 1820, a kończy po śmierci bohatera, w 1873-4.
Życie Strzeleckiego powiązane jest z takimi wydarzeniami historycznymi jak: Powstanie Listopadowe w Polsce (a raczej jego echo w Europie), rozruchy paryskie 1830 roku, ostatnia wyprawa polarna Franklina, głód w Irlandii w 1849, Wojna Krymska (1853-1856).
Bohater filmu styka się z wieloma znakomitymi ludźmi. Mamy więc całą plejadę znanych historycznych postaci, takich jak m.in.: książę Franciszek Sapieha, Sir John i Lady Franklin, gubernator NSW Gipps, kontrowersyjny zdobywca nowych terenów w Australii Angus McMillan, premierzy Anglii Gladstone i Palmerston, minister wojny Sir Herbert, prekursorka pielęgniarstwa Florence Nightingale, zasłużona społecznica Caroline Chisholm …
Z założenia, film ma być realistycznie pokazanym obrazem życia rozmaitych warstw społecznych i środowisk na kilku kontynentach. Sposób widzenia tego świata jest jednak podporządkowany psychologicznemu wizerunkowi Strzeleckiego: emigranta, podróżnika, naukowca dążącego do spełnienia swojej życiowej misji, do odbicia swojego piętna na losach świata.
Strzelecki wierzy w potęgę ludzkiego rozumu i cywilizacji technicznej, głosi potrzebę racjonalnego użytkowania ziemi przez człowieka, wierzy w sprawiedliwość społeczną i równe prawa wszystkich ludzi, w tym również Indian, Aborygenów i Polinezyjczyków. Mówi o tym głośno i ma równie wielu przeciwników, jak przyjaciół.
Przy swoim wielkoświatowym życiu, aktywności społecznej, dużej ilości znajomych, Strzelecki jest sam. Mimo wielkiego powodzenia u kobiet nigdy się nie ożeni. Wszystkie jego poważne miłości pozostaną - jak się możemy domyślać - platoniczne.
Najbardziej romantyczna z nich jest młodzieńcza miłość do Adyny Turno, młodziutkiej polskiej szlachcianki.
Krótkie oczarowanie pięknością kobiecego ciała przeżyje na Tahiti, ale pozostawi to w nim poczucie winy.
Znajomość z Jane Franklin będzie doświadczeniem intelektualnym raczej niż uczuciowym, choć Lady Franklin jest nim oczarowana.
Florence Nightingale była dużo od Strzeleckiego młodsza. Przyjażń fascynacja jej niezwykłą na owe czasy niezaleznością myślenia, sentyment i chęć otaczania opieką - wszystko to jest w stosunku Strzeleckiego do Florence.
O jakimkolwiek związku z nią nie może jednak być mowy. Mimo orderów, zasług, szlachectwa, majątku, koneksji i stylu życia nie odbiegającego od norm w arystokratycznym i politycznym światku Londynu, „The Count” jest ciągle, zawsze i nieodwołalnie - obcy w tym świecie.
Florence, z powołania i wyboru społecznica, spędzi resztę swego życia zamknięta w domu, tłumacząc swoje zachowanie chorobą.
Na końcu pojawia się w życiu Strzeleckiego Lady Herbert, żona jego przyjaciela, ministra wojny. Po śmierci lorda Herberta Strzelecki pomaga Florence Nightingale w akcji na rzecz uhonorowania jego pamięci. Lady Herbert interweniuje w sprawie uznania zasług Strzeleckiego dla Imperium Brytyjskiego.
W ostatnich dniach jego życia bezskutecznie stara się z nim zobaczyć. „The Count” pozostawi jej w testamencie - jako jedynej - coś na pamiątkę.
Ostatnie poczynania Strzeleckiego otacza tajemnica. Jaka naprawdę była jego rola w politycznym życiu Anglii, nie wiemy. Na czym opierała się jego przyjaźń z Palmerstonem i innymi? Dlaczego w końcu królowa Wiktoria chciała go poznać wtedy, kiedy już było na to za późno?
Zmarł zostawiając w testamencie polecenie, aby papiery jego zniszczono i nie stawiano mu żadnego pomnika. Majątek zostawił do dyspozycji prawników. Rodzina w Polsce, z którą przecież utrzymywał kontakty a nawet wspomagał finansowo, nie otrzymała nic. Sugerowano, że testament został sfałszowany. Tej tajemnicy nie da się już wyjaśnić
Strzelecki jest postacią pobudzającą wyobrażnię. Motywów jego działania można się tylko domyślać choć z początku wydają się przejrzyste: ciekawość świata, wrażliwość serca, żądza uznania i potwierdzenia swojej wartości …
Jego pierwsza miłość łączyła się z wielkim upokorzeniem. Wtedy to przyrzekł ukochanej - i sobie - że będzie sławny, że zrobi dla świata coś wielkiego. W ogniu różnych dramatycznych przejść ta miłość wypali się do końca. Spotkanie z Adyną w Genewie jest klamrą spinającą cały film. Dochodzi do konfrontacji i podsumowania ich życia: ona czekała cały czas, choć niby zwolniła go z obietnicy małżeństwa, on osiągnął sławę i sukces, ale do przeszłości nie ma powrotu.
Jest to więc opowieść o człowieku, który wybrał drogę samorealizacji kosztem szczęścia osobistego.
Czy jego sukcesy były warte ceny samotności? Może decyzja zatarcia po sobie śladów jest odpowiedzią na to pytanie?
Film powinien pozostawić widzowi otwartą perspektywę możliwość interpretacji i oceny.
Anna Habryn - 2004