Strzeleckiego Sędziny na sprzedaż - 2
część druga - dokończenie artykułu W. Łukasiaka
Strzelecki opuścił poznańskie we wrześniu 1821 roku, ale z Adyną korespondował przez następne trzydzieści kilka lat.
Adam Turno wspomina:
…Ile sobie przypomnieć mogę że w 9-tym (we wrześniu - przyp. W.Ł.) r. 1821 wygrałem z Chłapowskim w Ostatniei Instancyi i Jemu przysądzone…(tu wymienione nazwy majątków trudne do odczytania).
(…)
Teże awanturnik niewdzięcznik (zakreślone Strzelecki, ale do odczytania) bo że to biedne było to onże dałem co mogłem, na koniec piękny zegarek a ten łaydak mą córkę bałamucił, wyjechał przecież. Życzę mu wszystkiego dobrego tylko niepowrotu do nas.
W eseju „Mity w biografiach Pawła Edmunda Strzeleckiego”
- Materiały V Sympozjum Biografistyki Polonijnej (Lublin 2000) Lech Paszkowski napisał:
(…) „ W liście do Adyny z 1 sierpnia 1840, wspominał Strzelecki, że po rozstaniu się z jej ojcem, pojechał do Sędzin pożegnać się z jej babką, która dawała mu propozycje i usilnie o coś prosiła.
Trudno sobie wyobrazić by pani Prusimska kierowała propozycje do »porywacza« jej ukochanej wnuczki.”
A w ogóle trudno sobie wyobrazić żeby w wypadku porwania babka i ojciec Adyny w ogóle chcieli się widzieć ze Strzeleckim przed jego odjazdem.
Sędziny, dawniej zwane Sędzin, Sandzino, lub Sędzino — wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, gmina Duszniki; występują w dokumentach co najmniej od roku 1387 kiedy to pisał się Mścigniew „Przekuła” z Sędzina. W 1580 roku posiadali tu swoje działy Jan Sędziński i Anna Sędzińska.
Neoklasycystyczny pałac w Sędzinach z szerokim pseudo-ryzalitem na osi zawierającym główne wejście, podzielonym pilastrami i zwieńczonym trójkątnym frontonem jest rezultatem dwudziestowiecznej przebudowy pierwotnego dworu z XVIII wieku.
Pod koniec XVIII wieku pałac i dobra należały do Jana Chłapowskiego, podsędka poznańskiego. Po represjach władz pruskich majątek przechodzi w ręce niemieckiej rodziny Oppenów, która w latach 1847-1858 dodaje zabudowania folwarczne i budynek mieszkalny.
Na przełomie wieków XIX i XX (1890 – 1910) nowy właściciel Antoni Wandelt i jego spadkobiercy znacznie rozbudowują cały zespół. W tym okresie budynek pałacu zostaje powiększony po bokach, podniesiony o jedną kondygnację, zostaje zmieniona elewacja.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości (w listopadzie 1918 roku) majątek należy do Skarbu Państwa …
… i dzierżawiony jest po 1924 roku przez Polaka - dr Kazimierza Filipa Wize (siedzi z lewej - nad dworem flaga amerykańska) ⇒⇑ ⇑ siedzi z lewej - nad dworem flaga amerykańska dzierżawcę też majątków Emilii Sczanieckiej oraz Raczyńskich w Jeżewie [ Z.L.].
Ponownie w rękach niemieckich znajduje się okresie okupacji hitlerowskiej. W tym czasie założono centralne ogrzewanie i nowe zewnętrzne wejście do piwnicy od strony południowej.
Po wojnie nieruchomość staje się własnością spółdzielni produkcyjnej, a później PGR Niepruszewo – Zakład Rolny Sędziny.
Po okresie transformacyjnym obiekt ponownie przechodzi do sektora prywatnego.
A wygląda, że jest to wyjątkowa okazja. || Zobacz _foto-galerię_ dworku w Sędzinach.
Artykuł ukazał się w czasopiśmie „Tygodnik Polski” nr 09/ 20.03.2013 Melbourne — _Fragment_ artykułu
Witold Łukasiak - Melbourne, 14.03.2013.
lukasiak_witold@yahoo.com
Nasz komentarz:
Prosimy o zainteresowanie jak najszerszego grona osób mogących włączyć się w akcję poszukiwania sponsorów lub darczyńców mogących wesprzeć starania o wykupienie dworku w Sędzinach.
Wszelkie wiadomości na ten temat można przesyłać pod adres mailowy Witolda Łukasiaka albo Sekretarza naszego Stowarzyszenia (adres mailowy w dziale kontakt), jak również do naszego przedstawiciela w Polsce.